بررسی اثر روش های مختلف آبیاری شیاری بر میزان آب مصرفی، عملکرد و اجزای عملکرد پنبه

به منظور افزایش راندمان آبیاری و کارایی مصرف آب و کاهش تلفات آب در روش های فعلی آبیاری سطحی زراعت پنبه، پژوهشی در دو سال 1379 و 1380 با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کاشمر اجرا گردید. تیمارهای اعمال شده در سال اول عبارتند بودند از I1: آبیاری متداول شیارهای به فاصله 70 سانتی متر، I2: آبیاری یک در میان شیارها به فاصله 70 سانتی متر از اول فصل تا آبیاری پنجم، 13: آبیاری یک در میان شیارهای به فاصله 60 سانتی متر و 14: آبیاری یک در میان شیارهای به فاصله 70 سانتی متر تا انتهای دوره آبیاری، و در سال دوم I1 آبیاری متداول شیارهای به فاصله 70 سانتی متر، I2: آبیاری یک در میان شیارهای به فاصله 60 سانتی متر، I3: آبیاری یک در میان (متغییر) شیارهای به فاصله 70 سانتی متر، I4: آبیاری یک در میان شیارهای به فاصله 60 سانتی متر تا ششمین آبیاری و I5: آبیاری یک در میان (ثابت) شیارهای به فاصله 70 سانتی متر. نتایج به دست آمده نشان داد که اجرای الگوهای مختلف آبیاری یک در میان (ثابت) شیارهای به فاصله 70 سانتی متر.نتایج به دست آمده نشان داد که اجرای الگوهای مختلف آبیاری یک در میان تاثیری بر اجزا عملکرد (به جز تعداد غوزه در سال اول اجرای طرح) نگذاشت.علاوه بر این علیرغم کاهش معنی دار آب مصرف شده در کل دوره رشد به میزان 30.12% و 27.06% در مقایسه با شاهد به ترتیب در سال اول و دوم اجرای طرح، کاهش معنی داری در عملکرد مشاهده نشد. بدین ترتیب اعمال تیمارهای آبیاری یک در میان موجب شد کارایی مصرف آب به میزان 24.86% و 35.98% در مقایسه با شاهد به ترتیب در سال اول و دوم اجرای طرح افزایش پیدا کند. به طور کلی نتایج به دست آمده حاکی از برتری آبیاری یک در میان ثابت شیارهای به فاصله 70 سانتی متر در مقایسه با دیگر تیمارهای اعمال شده بود.